Dit sierlijke lied voor Advent is ontleend aan de cantate 'Winter's Grace'. Joseph M. Martin gebruikt winterse taferelen als spirituele metaforen. Hierdoor straalt de tekst een diep verlangen uit. Het couplet is unisono, waardoor de poëzie van het couplet de nadruk krijgt. Maar dan oontplooit zich in het refrein de harmonische rijkdom!