Eén van de bekendste beelden bij het verhaal van de verloren zoon is dat van de vader die zijn teruggekeerde zoon in zijn armen sluit. Het is een beeld van genade. God gunt je meer dan slechts één kans. Als we afdwalen, verwelkomt Hij ons telkens weer terug als een liefdevolle Vader. Niet omdat we daar recht op hebben of die terugkeer verdiend hebben. Hij verwelkomt ons uit genade. Zo mogen we telkens thuis komen bij God. Dit lied van Beth Croft, bekend geworden via Soul Survivor, is een persoonlijk aanbiddingslied bij uitstek. De eigen ervaring met God’s genade mag hier voluit in de zang doorklinken! De spanningsboog bouwt op naar het beeld van de verwelkomende vader. “U omarmt mij telkens weer!”